विधीशमुखगीर्वाणयाचनाफलमद्भुतम् ।
दिव्यभासं भजे व्यासं शिशुं शशिमुखंसदा ।।१।।
vidhīśamukhagīrvāṇayācanāphalamadbhutam ।
divyabhāsaṁ bhaje vyāsaṁ śiśuṁ śaśimukhaṁsadā ।।1।।
दर्शनं केवलं यस्य सुखं दिव्य़ं प्रयच्छति ।
अर्वणनीयलावण्यं व्यासं वन्दे रविप्रभम् ।।२।।
darśanaṁ kevalaṁ yasya sukhaṁ divय़ṁ prayacchati ।
arvaṇanīyalāvaṇyaṁ vyāsaṁ vande raviprabham ।।2।।
तेजसा बालमार्ताणड: लावण्येनचमन्मथ: ।
निर्जितो येन तं वन्दे व्यासं सुस्मितसुन्दरम् ।।३।।
tejasā bālamārtāṇaḍa: lāvaṇyenacamanmatha: ।
nirjito yena taṁ vande vyāsaṁ susmitasundaram ।।3।।
सृष्टिकर्ता विधातास्य पुत्रो पौत्रश्च शंकर: ।
अनादिनिधनंवन्दे तं बालं बालभास्करम् ।।४।।
sr̥ṣṭikartā vidhātāsya putro pautraśca śaṁkara: ।
anādinidhanaṁvande taṁ bālaṁ bālabhāskaram ।।4।।
जातमात्रोऽभिवृद्धश्चवटुदिव्योबभूवह ।
वामन: काश्यपो यव्दत् तपस्विकुलवर्धन: ।।५।।
jātamātro'bhivr̥ddhaścavaṭudivyobabhūvaha ।
vāmana: kāśyapo yavdat tapasvikulavardhana: ।।5।।
भक्तानां हृदये स्थित्वा तमोऽज्ञानं विनाशयन्।
बालतिग्नांशुसंकाशं व्यासं वन्देसतांपतिम् ।।६।।
bhaktānāṁ hr̥daye sthitvā tamo'jñānaṁ vināśayan।
bālatignāṁśusaṁkāśaṁ vyāsaṁ vandesatāṁpatim ।।6।।
वसिष्ठवंशमार्ताण्डं तपस्विकुलमण्डनम् ।
पराशरात्मजं वन्दे वासवीनन्दनं सदा ।।७।।
vasiṣṭhavaṁśamārtāṇḍaṁ tapasvikulamaṇḍanam ।
parāśarātmajaṁ vande vāsavīnandanaṁ sadā ।।7।।
अध्ययेन विनैवायं सर्वज्ञो ज्ञानदायक: ।
केनापि नैव विज्ञेयस्तंवन्दे वासवीसुतम् ।।८।।
adhyayena vinaivāyaṁ sarvajño jñānadāyaka: ।
kenāpi naiva vijñeyastaṁvande vāsavīsutam ।।8।।
यन्नाम कीर्तितं पापं हन्ति तूलमिवानिल: ।
तं वन्दे मोहनं व्यासं चिदानन्दप्रदायकम् ।।९।।
yannāma kīrtitaṁ pāpaṁ hanti tūlamivānila: ।
taṁ vande mohanaṁ vyāsaṁ cidānandapradāyakam ।।9।।
व्यासस्येयं स्तुतिर्नित्यं पठिता बालरूपिण: ।
विद्यां बुद्धिंददातीश: निर्मलं ज्ञानमेवच ।।१०।।
।।इति श्रीमद् सुधीन्द्रतीर्थकृतं श्री कालप्रियेश स्तोत्रं संपू्र्णम् ।।
vyāsasyeyaṁ stutirnityaṁ paṭhitā bālarūpiṇa: ।
vidyāṁ buddhiṁdadātīśa: nirmalaṁ jñānamevaca ।।10।।
।।iti śrīmad sudhīndratīrthakr̥taṁ śrī kālapriyeśa stotraṁ saṁpūrṇam ।।