Venkatesh Kalyanam

Print This Post Print This Post

'Venkatesh Kalyan' is a beautiful composition from the 17th century from an unknown author that emerged in the Cochin GSB circles and was published a few times in Malayalam script. Prof R.K. Rao first published it in Devanagari script in the 1980s along with a detail research behind its origin and meaning. The book is available to download on archive.org

I have not come across anyone singing the complete version of this. A small excerpt of this has been sung by the talented trios of Priya R Pai and her daughters. I would also highly recommend readers to listen to the Srinivas Kalyan Harikatha of Sant Shri Bhadragiri Achyut Das.

 

पयलो अध्याय
काम्बोजी राग   (आदि ताळ)
वन्देहम् गणपतिम् पाहिसरस्पती
ज्ञान प्रदायनी परब्र्म्हपत्नी ।
गुरुदेव ब्राम्हणां चरणारि पतामि
ह्रदयान्तु वासु करुका स्वामि लक्ष्मीपति ।।१।।
शरण एतायि आमी नारायण चरण
ब्रम्हादि देवांक स्वामि तूं प्रमाण ।
तुगेलें कृत्या इत्तेंभक्तांचें रक्षण
नारायण श्रीवासु केल्ला ते कारण ।।२।।
जय जय जगन्नाथ अद्भुत चरित्र
पाहि माम् पुरुक्षोत्तम पद्मपत्र नेत्र ।
कोटि मन्मथरूप कान्ति आशिल्लें गात्र
वेंकट शैलवासा श्री वेंकटेशा ।।३।।
स्वामि गिरिवेंकटपति वन्देहम् चरण
रात्रीन्तु दिवसान्तु तुगेलें स्मरण
भक्तीन करिन स्वामि मनसा पूजन
तुगेले दयेन तुगेले कल्याण वर्णनेन ।।४।।
जनक राजेन्द्र चित्तां दु:ख सर्वय जालें
हुंकार कारण विष्णुन सर्वय दु:ख दील्लें ।
दु:ख शान्तीक वेंकटकल्याण श्रवण केल्लें
तत्पुण्य प्रभावेन सर्वय सुख जाल्लें ।।५।।
वेंकटगिरि माहात्म्य केल्यारि पठन
भक्ति मुक्ति दायक पाप विनाशन ।
त्यावेरि वेंकट उत्तम नाम विवर्णेन
सन्सार सागर तारण मोक्ष साधन ।।६।।
वृषभ वर प्रधान नाम वृषभाद्रि
अंजनपुत्र प्राप्तिन नाम अंजनाद्रि
शेष मारूत संवादन नांव ते शेषाद्रि
माधव पाप वंकयले मात्रान वेंकटाद्रि ।।७।।
पर्वत कुलां वेंकट आसतलो सर्वत्तोमु
वैकुण्ठ सोणु थंयि आाला पुरुषोत्तोमु ।
भक्तांक रक्षण करचें कारण एकु नेमु
साक्षीबौलीला तोवय कुलालु तो भीमु ।।८।।
ब्राम्हण रिषेश्वर सर्वय मेळवूनि
अर्चन प्रारंभु निश्चयु केला त्यावुपेरि ।
पूजन करूक देवु कोण म्हणवूनि
म्हारिषि भायर सरला भृगु महामूनि ।।९।।
स्त्यलोकाक ब्रह्मसभेक भृगु गेल्लो
कमलासनान भृगु अनादरु केल्लो ।
तें  कारण अस्त भृगु कोपारूढ जालो
भूमिरि ना पूजत्व शापु ब्रम्हाक दिल्लो ।।१०।।
कैलास पर्वतारि रुद्रसन्निधिं गेलो
पार्वती सार्ध क्रीडन अनादरू केलो
तें कारण अस्त भृगु कोपारूढ जालो
विग्रह ना पूजत्व शापु रुद्राक दीलो ।।११।।
लोक-लोकां समस्तस्य भोवूनु म्हामुनि
तेत्तीस कोटि देवां परीक्षा जाणूनि
क्षीरसागरां आाला म्हरिषि म्हामुनि
विष्णु रमाशयन मायानिद्र घेवुनि ।।१२ ।।
वैष्णव स्वरूप देकुनि त्यावेरि
कोपान युक्त जावनु म्हामुनि त्यावेरि
त्रैलोक्य माता तुळसी धरशिल्ले ह्रदयारि
भृगून मुस्तियाला वक्षस्थलारि ।।१३।।
निद्रपासूनू युक्त जालें तें कारण
वेगीन उट्टावनु धरलें भृगुचें चरण ।
आमचे ह्रदय स्वामि वज्र कठीन
तुमचें हें गात्र मृदु पल्लव चरण ।।१४।।
ऐशें वचन बोलुनु होग्गि ते विष्णून
उष्णोदकान क्षाळन केलें भृगुचरणं ।
जगत् पवित्र जावंचें कारण म्हणून
धरशिल्लें पाद तीर्थ मस्ताकरि विष्णून ।।१५।।
ऐसें कारण देकुनु वेगीं भायर सरलो
भृगु म्हामुनि रिषिं सम्मुखान्तु पावलो ।
देवां समस्तां वृन्दां तें सांगू लागलो
विष्णु सर्वयुत्तमु निश्चयु तांकां जालो ।। १६।।
रिषि पाद ताडन विष्णुन घेतल्लीं कारणीं
कोपान युक््त जावनु लक्ष्मी देवी राणी ।
हें कृत्य परिहास जालें म्हणवूनी
भर्ताचे लागी कोपान बोली हें सांगूनी ।। १७।।
भूपाळम्  राग   (चाय्प मिश्रलघु ताळ)
" शरण शरण त्रैलोक्य नायक
भक्त पालक मोक्ष दायक ।
देहि देहि आनन्दु मे परि
पाहि पाहि कृपानिधे
स्वामि लोकनाथा, पाहि माम् स्वामिनाथा ।।
पंकजोद्भव वंद्य तव पद
पंकजेरिति सततम् मम ।
भक्ति देहि मे भक्त पालक
पाहि माम् सततम् नमोस्तु ते
स्वामि लोकनाथा, पाहि माम् स्वामिनाथा ।।
वसुदेव जगत प्रभु तव
वक्षसोपरि शोभते रिषि ।
पाद ताडन कारणे तव
गमिष्यामि भुविस्थले प्रभुस्थले
स्वामि लोकनाथा, पाहि माम् स्वामिनाथा ।।"
अन्योन्य कलह करुनु रमा भायर  सरली
करवीरपुरां वासु करनु राबतली जाली ।
भार्या वियोग द:ख व्होड म्णवूनी
विष्णु अद्रीरि आला वैकुण्ठ सोडुनी ।। १८।।
तिंत्रिणी मूळां वाल्मिक वासस्थलावेरि
विष्णु सदन स्वामि पुस्करर्णी तीरारि ।
वराह स्वरूप विष्णु ते ते सन्निधीरि
वासुकेला विष्णून वृषभाशलावेरि ।।१९।।
अमरादि देवय सरवय करन्ति अर्चन
अद्भुत स्वरूप योज्य शोभते चरणं ।
अंबुज विलोचन अनन्तशयन
अंजन शैलवासा श्री हरि अच्युत
वृषभा चलवासा स्वामि श्री वासुदेव ।। २०।।
दुसरो अध्याय
मायामाळवगौळ  राग   (तिश्रनट ताळ)
अंजनाशैलावेरि अद्भुत परुषु ।
वासुकेला त्यावेरि मनान्तु सन्तोषु ।।१।।
ब्रम्हान धर्शियाला कामधेनु वेषु ।
रुद्राक वत्स करूं चोळदेशवासु  ।।२।।
जय जय जगन्नाथा अद्भुत चरित्र
अंजनाशैलवासा श्री हरि अच्युत ।।३।।
गोपाली लक्ष्मीदेवीन गोवक्रिया केल्ली ।
चोळदेश रायान मोल्लाक घेतल्ली ।।४।।
धेनुपालु ना जावनु शैलसमीपां गेल्ली ।
वात्माीकावेरि क्षीर अभिषेकुकरतल्ली जाल्ली ।।
सन्ध्याकालावेरि धेनु गोष्टां प्रवेशल्ली ।
राणियेन येवनु गायची धार त्या वेळी काळ्ळी ।।६।।
क्षीर देक ना जावुनु कोपांरूढ जाल्ली ।
रज्जु काढून राणी गोवाळ्या मारतल्ली जाल्ली ।।७।।
ताडन कोपान् गोवाळो रुदन करतल्लो जाल्लो ।
गो रज्जु घेव्नु गोवाळौ, शैला समीपां गेलो ।।८।।
वात्मीकावेरि धेनून क्षीर क्षेपु केलो ।
कुठाराचो घायु गोवाळो गायक मारतल्लो जालो ।।९।।
कुठाराचो घायु श्रीनिवासान घेतल्लो ।
सप्ततालां प्रमाणान्तु रक्ता पावसु पळ्ळो ।।१०।।
रक्तावृष्टि देकून गोवाळो भो भिजुडु जालो ।
भय पासूनु गोवाळो मरण पावूनु पळ्ळो ।।११।।
तेवेळा धेनु गेल्ली गोष्टां प्रवेशल्ली ।
रायामुखारि येवनु व्होडि बोबां घाल्ली ।।१२।।
नरवाहनारि राजेन्द्रु परवतारि गेलो ।
धेनुपालक मरणां बोलुक लागल्लो ।।१३।।
रक्तावृष्टि जाली आतां कठिन पर्वतारि ।
धेनुपालक मरणां पावला त्यावुपेरि ।।१४।।
कस्सलें चित्र विचित्र जालें हें कालारि ।
श्रीनिवासान शापु घाल्लो रायावेरि ।।१५।।
निरपराधि आमी ना पिता माता ।
ना मदु मत्सरु मनसि सर्वदा ।।१६।।
आमचे शिर छेंदन करिल्लें कारण ।
पिश्शाचो जावुनु राजेन्द्रु रानान्तु भ्रमण ।।१७।।
शापु घाल्लो म्हणु राजेन्द्र मनसि भो भिलो ।
श्रीनिवासाची स्तुति करूक लागलो ।।१८।।
निरपराधि आमी मनीं  कांयि नेण ।
शाप मोक्षु माका दीवनु करुका रक्षण ।।१९।।
श्रीनिवासान राजेन्द्राक शाप मोक्षु दिल्लो ।
पिश्शाचो जावनु राजेन्द्रु अल्पकाला पळ्ळो ।।२०।।
शिरस्साचो घायु स्वप्नां जाण जातल्लो  जालो।
बृहस्पति लागी औषध निवंगूनु घेतल्लो जालो ।।२१।।
औषधान्वेषण करूं विष्णु भायर सरलो ।
वराह स्वरूप विष्णु देकतल्लो जालो ।।२२।।
बकुल मालिके कृष्णाक सेवेक दितल्लो जालो ।
वासुकरूक स्थल निवंगुनु घेतल्लो जालो ।।२३।।
जय जय जगनाथ अद्भुत चरित्र
अंजना शैलवासा श्री हरि गोविन्द
वृषभाचलवासा स्वामि श्रीवेंकटेशा ।।
तिसरो अध्याय
कीरवाणी  राग   (रूपक ताळ)
सुख क्षेमान श्रीनिवासान वासु केला
बकुळमालिके मनां अति सन्तोषु जाला ।
नारायणपट्टणां पालक आकाशु राजेन्द्रु जाला
तोण्डिमानु भ्राता राजाक उत्पन्न जाला
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१।।
राया भार्येक नांवं धरणी देवी बोले
ना पुत्र दु:ख प्राप्तिन त्या कालारि जालें
यागु करचे निमितीं भूमि शु्द्धि केली
पद्मावती वर पुत्री रायाक मेळी
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२।।
रायाक उत्पन्न जाला पु्त्रु वसुदानु
पद्मावति पूरित जाली यव्वन पावुनु ।
श्रीनिवासा ह्रदयीं चिन्ता सभ्रमु नेमु
घोड्यारि बैसुनु आला विष्णु सर्वोत्तमु
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३।।
सखियां मेळवुनु कन्या खेळे क्री़डावूनि
सन्मुखीं देकियाला नारदु म्हामुनि ।
पद्मावतेक सरवय लक्षण सांगुनि
अन्तर्धान जाला नारद म्हामुनि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।४।।
कन्यांनि चोंवचे वेळारि अश्व देकियाला
गरजन करनु एकु नमस्कारु केला ।
कोटि मन्मथ तेजान एकु पुरुषु आला
पद्मावतेक देकुनु बोल्लुक लागला
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।५।।
चंद्राबिंबानने पद्मावती आयक
कन्यार्थी आलों आमची भार्या तूंची जांवका ।
ऐशें वचन आयकुनु कोपान कन्यानि
वेगीन धावणडायिला शिलानि मारूनि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।६।।
घोडो मरण पावुनु गेलो निमिषान्तु
चरणीं चल्लुनु गोविन्दु आयलो वात्मीकान्तु  ।
सन्तापु कारण बकुळमालिके ह्रदयान्तु
श्रीनिवासालागि बोले निमिषान्तु
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।७।।
सन्तापु कारण मिज्जेलागि होगी सांग स्वामी
तुमचे माता-पितांचो सप्पुतु घाला आमी ।
पद्मावते कारण परितापु म्हणुनि
विवाहु निश्चयु करुं मिज्जे शारंगपाणि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।८।।
विवाह कारण बकुळ तुरगारूढ जाली
वेगिन चल्लुनु देवा दर्शन करतल्ली जाली
कन्ये सन्मुख देकुनु बोलुक लागली
श्रीनिवासु ते वेळां फुलन्तिणी जालो
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।९।।
ब्रम्हाण्डा खोट्टो केलो ब्रम्हा बालकु केल्लो
हस्तां ते वेळां एकु दण्डूयि घेतलो ।
गुंजामणि जाळयकभूषण धालतल्लो जालो
वेगान आकाश रायाले नगरां प्रवेशलो
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१०।।
फुलन्तिणी नां व बोले आपण धर्मादेवी
शंखाविभूषण घालतली ते बेळां कंठी ।
लंबोउदरो अति लंबो पयोधरी
लंबो करुणी अति शुष्क वदनांची
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।११।।
दान्ताय ना ऐशें स्वरूप घेवूनि
घरान घरां चली प्रश्न बोलवूनि ।
धर्मादेवी सरवय जाणंती म्हणवूनि
राणियेन आपवनु व्हेल्ली रायाले रावळारीं
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१२।।
धरणी राणियेन तिका बैसुक दीदल्लें
धरणी राणी सिंहासनावेरी बेयसल्ली
धर्मादेवी सरवय फल सांगतल्ली जाली
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१३।।
क्षुधार्तु जावुनु बालक करंती रोदन
सुवरण पात्रां दिल्लें राणियेन क्षीरात्र  ।
बालकान भौजन केलेना भृगुले शापान
धर्मादेविन केलें पायस भोजन
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१४।।
उष्णान तप्त जालें आमचें कपाल
सुवर्णपात्रां दील्लें राणियेन सुगन्ध तैल ।
फलकिफल करपूर सहित  दील्लें ताम्बूल
प्रश्न बोले लग्न चन्द्र ग्रह बळ
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१५।।
पद्मावते ज्वरपीडा तें कारण
गज्जाचे राणियेक व्याकुल जालें मन
फल जाण जावुनु सांगिलें फुलन्तिणान
कन्येक कृष्णार्पण केली राणियेन
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१६।।
लक्षण बोलुनु धर्मादेवी गेल्ले उपरीं
बकुळमालिका पावली रायाले रावळारीं
कन्येक कृष्णा दीवुकां ऐशें म्हणवूनि
कन्येक दीवूं शुकाचार्याले वचनारि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१७।।
आकाश रायालें पत्र शुक्राचार्या दीलें
विष्णु ते वेळां देवां सर्वां मेळवीले
धनन्ता पत्र बरवूनु दीवुनु धन घेतल्लें
आदित्या चन्द्रा अश्वस्थाक साक्षी केल्ले
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१८।।
विवाहु निश्चयु करुनु बकुळ तुरगारूढ जाली
वेगान चल्लुनु श्रीनिवासालागी पावली
श्रीनिवासा माता बकुळा ते कालारी
विवाहु - निश्चयु केला म्णवुनु सांगतली जाली
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।१९।।
ब्रम्ह यजमानु अग्नि पाकी जाला
देवां समस्तां एके कारण कल्पशीला
ते वेळां विष्णुक अति सन्तोषु जाला
आदित्याक आपौनु कल्पन करतल्लो जाला
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२०।।
तण्डुळ हज तैल मारुषिन हाडुनु पाकु करियाला
संपूरण जाली स्वामीपुष्करणी त्यावेरि
शाक पाकान पूरित जालीं तीरर्थं त्यावेरि
शाक पाकान पूरित जालीं तीरर्थं त्यावेरि
पाकु करुनु अरपण नरसिंहाशीं
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२१।।
भारति सावित्री पार्वति इन्द्राणी स्वाहा साज
अरुन्धति मुख्य स्त्रियां मण्डलि मद्दें ।
लक्ष्मी देकिलारि चन्द्रमा वरि जायत आसा
पू्र्णानन्दु ताजेपासुनु आसा
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२२।।
पूर्ण चन्द्रावरिदेवु जाला
नक्षत्र मण्डलां अति शौभा त्यावेरि
लक्ष्मी विरहित आमी जाले हे कालारि
लोकजननीक हाड्या आमचे सन्निधीरि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२३।।
रश्मि नातिल्ले आदित्य मण्डळावरि
चन्द्रिका हीन चन्द्रु आशिल्या त्यावेरि
लक्ष्मी विरहित आमी जाले हे कालारि
लोक जननीक हाड्या आमचे शन्निधीरि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२४।।
विष्णुलि कल्पना घेवनु होड वेगीं गेलो
लक्ष्मी देकुुनु नमस्कारु केलो
अतिपरितापान रोदन करतल्लो जालो
गद्गद् वचनान बोल्लुक लागलो
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२५।।
लोकजननी आयक आयिल्लें कारण
चतुर्मुखान केलें कामजन प्रयाण
जीवा आति संकष्ट पावले विष्णु इति तें वचन
त्याचें त्याचें बोल्लुक आमी जाण
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२६।।
देवी बयसल्ली ते वेळां रथावेरि
वेंगी भास्कर सहित आली विष्णु सन्निधीरि
शभो गळहित हस्त सोडवूनि
आलिंगन केलें लक्ष्मीन भर्ताराशीं
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२७।।
रमादि प्रछन्न संकष्ट सरवय गेले
श्रीनिवासा देह अति पुष्ट जालें ।
रामावतारा स्मरण लक्ष्मीदेवीन केलें
वेदवति कन्या म्हणवुनु सांगतलि जाली
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२८।।
ऐशें वचन ऐकुनु सन्तोषु जाला मनीं
पत्नी विवाहु कर्याय स्वामी तुमी
स्त्रीयांनि करचें कृत्या  सरवय आमी करूं स्वामी
आभरण सरवय घालुनु अलंकार्याय तुमी
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।२९।।
मणगल्य स्नानदिक कन्येक सरवय जालें
कुलदेवी हाडुनु प्रतिष्ठा करियाली ।
ब्राम्हण भोजन करू व्होरण चलीलें
वैनतेया उपरी बैजुण्ठु बैसविले
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३०।।
हंसवाहनारि आरूढ जालो चतुर्मुखु
वृषभ वाहनारि आरूढ जालो वृषध्वजु
ऐरावता उपरि बेयसल्ला देवेन्द्रु
मोराचे फाटीचेरि बैयसल्ला षण्मुखु
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३१।।
देवस्त्रियो सरवय रथावेरि बेयसल्यो
पुष्पविमानारि आरूढ जालो धनन्तु ते वेळारि
देव रिषि ब्राम्हण सरवय चलियाले
देव दुंदुभि मुख्य बाद्य वाजियाले
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३२।।
व्होरण चलियाले ते वेळा म्हाउत्सवु जाला
गरुड वाहनारि गोविन्दु शोभला
आबाल वृद्ध सरवय विवाहु मातला
रिषिले आश्रमान्तु एक रात्रि वासु केला
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३३।।
श्रीनिवासा पूजन केलें म्हारिषिन
भक्तिन करियालें ते वेळां ओरिये अन्न
शाक संयुक्त अन्न केलें कृष्णार्पण
महर्षि वेरो अति कोपीले ब्राम्हण
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३४।।
शुकाक शापु दीवुकां म्हणु रिषि भायर सरल्ले
श्री कृष्णु ते वेळारी एकु ़ुलंकारु काडतले जाले
देव रिषि ब्राम्हण सरवय तृप्त जाले
समस्तांचे उदर भरित जालें
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३५।।
प्रातस्काल विष्नु गरुडारूढ जाले
आकाश रायाले नगरां -व्होरण पावलें
पद्मावति सहित राजेन्द्रु गोपुरद्वारा मुखीं
दरशन केलें कृष्णालें त्यावेरी सन्मुखीं
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३६।।
कोटि सूर्य प्रकाश कन्तिन श्रीनिवासु
गरुडवाहनारि देकूनु सन्तोषु
राज्याक जाला ते वेळां व्होडु आघोषु
प््मावतेचे मनां व्होडु जाला हरषु
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३७।।
विश्वकर्मान निर्माण करिलें त्यावेरि
विष्णु बेयसल्ला रत्न सिंहासनिं
तोण्डिमानु नृपेन पाकु करवुनि
समस्तां भोजन दील्लें पाकुचि करूनि
श्री श्रीनिवासा शेषचलवासा श्री गोविन्दा ।।३८।।
जय जय जगन्नाथ अद्भुत चरित्र
पाहिमाम् पुरुषोत्तम पद्म पत्र नेत्र
कोटि मन्मथ रूप कान्ति आशिल्लें गात्र
वेंकट शैलवासा श्री वेंकटेशा ।।
चौथो अध्याय
राग -शंकराभरण    आदि ताळ
नृप शिखामणि आकाश राजेन्द्रु
एवुनु पूजन केला राजराजेन्द्रु ।।१।।
शिंगारु करूं हाळ्ळा चतुर्दन्ता हस्तु
व्होरण व्हरुक आयला राजेन्द्रु परम भक्तु ।।२।।
वेंकटाद्रिवासा स्वामी श्रीवेंकटेशा
धरणी देवी सहित राजान गोविन्दु  ।।३।।
पूजन केल्लें त्यावेरि मनान्तु संतोषु (आनन्दु)
सुगन्ध पुष्प चन्दन मुख्य अळंकारूनु ।।४।।
पूजन करूं बेयसवीला हस्तावेरि
चन्द्र प्रकाश कान्तिन धरिल्लें श्वेतछत्र ।।५।।
आदित्य मण्डलावेरि उभय चामर
त्यावेरि वाजियाले धवळ शंख ।।६।।
दुंदुभि मुख्य वाद्य वाजियालें वाद्य
कोटि गूडि तोरणानि वीथि शिंगारीलिया ।।७।।
पीतांबर वस्त्रानि पायवाट घातेलिया
सरवय प्रकारानि आदरु करूनि ।।८।।
विश्वकर्मान निर्माण करिल्लें मण्टप
नबरत्नां खचितां खांबेनि वेदिक शिंगारीलिया ।।९।।
त्यावेरि मोतियांचो चोकु घालतल्ला
वेदिका मद्दें नवरत्नासन घालें ।।१०।।
माणिक्य मोतियांचे सेस्सारे केले
वाद्याघोषण व्होरण मण्टपां मद्दें पावलें ।।११।।
देवरिषि ब्राम्हण क्रमान बेयसल्ले
विवाह मण्टपां सन्मुखीं विष्णु ते वेळां पावले ।।१२।।
गजेन्द्रा उपरी थाकुनु भूमिृि देवीले
कोटि मन्मथ कान्ति स्वरूप विष्णुचें ।।१३।।
कन्येचे हस्तीं भाजन कुंकुमेउदकाचें
कन्यार्थी म्हणवुनु कृष्ण म्हणवीले ।।१४।।
कन्येक दीवूं म्हणवुनु नारल परत्तन (परतीले) केले
तोण्डिमाना भार्येन दीवे दाकयीले ।।१५।।
वेदिका मद्दें नवरत्नासनारि बेयसल्ले
इन्द्रवर पूजन राजेन्द्रान केल्लें ।।१६।।
रिपेश्वरानि कन्या वर्णोंचारण केलें
कुल गोत्र उच्चारण केल्लें ते वेळारि (कालारि)।।१७।।
कन्यादाना संकल्पुकेलला ते कालारि
अशंख्य दान ब्राम्हणाशीं ते वेळां दीलें ।।१८।।
रायान श्रीकृष्णाक कन्यादान केलें
पुरुषोत्तमाक पद्मावतेन माळा घाल्ली ।।१९।।
पद्मावतेक विष्णून पुष्पां माळा घाल्ली
पद्मावतेक विष्णून मंगल्य धारण केलें ।।२०।।
श्री कृष्णान पद्मावते पाणिग्रहण केलें
वैदिका मद्दें नवरत्नासनावेरि ।।२१।।
श्री कृष्ण-पद्मावति बेयसल्यां त्यावेरि
मोतियानि चोकु घालुनु लाजा होमु केलो ।।२२।।
अग्नि साक्षी कोरूनु विवाहु केला
वसिष्ठ मुख्या सर्वय रिषेश्वरानि ।।२३।।
विवाहुकाला मंगळाष्टक म्हणवूनि
अरुन्धति देवी मुख्य मंगल्य स्त्रियानी ।२४।।
मुहुूर्त काला दक्षिणा ब्राम्हाणाशीं दील्ली
वैदिका मद्दें रत्नासनावेरि व्होर वेयसल्लें ।।२५।।
मुहू्र्त काला दक्षिणा ब्राम्हणाशीं दील्ली
वैदिका मद्दें रत्नासनावेरि व्होर वेयसल्लें ।।२६।।
देकूनु आकाश राया मन सन्तोषलें
कोटि सूर्यप्रकाश कान्तिन श्रीवेंकटेशु ।।२७।।
आसनिं बेयसल्ले ते वेळां शोभता प्रदेशु
त्रिभुवनानन्तु एयासो ना एकु परुषु ।।२८।।
म्हणवुनु आकाश राजाले मनान्तु सन्तोषु
कोटि चन्द्र प्रकाशान पद्मावति देवी ।।२९।।
भर्ता सन्निधि रत्नासनावेरि बेयसल्ली
देकूनु (देकून) धरणी देवी मनां आनन्दु पावली ।।३०।।
आमचें जन्म साफल्य म्हणतली जाली
देवरिषि ब्रम्हण सरवय मेळवूनि ।।३१।।
वेदोक्त मंत्रानि आशीरवचन बोलूनि
'दीरघायुर्भो गोविन्दु ' ऐशें म्हणवुनि ।।३२।।
व्होरा मस्तकीं अक्षत घालतल्या त्यावेरि
व्होर गृहान्तु प्रवेशल्लां त्यावुपेरि ।।३३।।
व्होरण परतुनु गेल्लें व्होरताले त्यागेरि (घरीं)
श्रीनिवासान भोजन केल्ला फलाहारू ।।३४।।
कन्यादाना ब्राम्हाणा उत्सवु जाला व्हडु
ब्राम्हण भौजन रायान दीदल्लें त्यावेरि ।।३५।।
पद्मावति सवर्तमान शोभता गोविन्दु
समस्तांचे चित्तान्तु व्हडु परमानन्दु ।।३६।।
विवाह करनु कृष्णान केल्लें मंगल्य स्नान
त्यावेरि दीदल्लें ब्राम्हणांक भोजन ।।३७।।
सरवय लोकानि केल्लेंयी भोजन
रात्रीन्तु शयन पद्मावति सवर्तमान ।।३८।।
विवाहु जावुनु गृह प्रवेशारंभु केल्ला
गरुडवाहनावेरि गोविन्दु बेयिसल्ला ।।३९।।
त्यावेरि पद्मावति देवी भायर सरली
देकूनु समस्ताचे मन सन्तापलें (संतापान्तु जालें)।।४०।।
जननी जनकु सर्वय ते वेळारि
रोदन करन्ती पद्मावते कारणीं ।।४१।।
भगनीक आलिंगन करनु वसुदानान
होड वेगान त्यावेरि करीलें रोदन ।।४२।।
हे देवी पद्मावती कोणाथंय तूं वत्ता
तुवें गेल्यारी अहम् (हांव) प्राणत्यागु करतां ।।४३।।
बालकु माका आतां उपेक्षा करूनि
खंचे प्रदेशाक वतां अतां तूं मत्भागिनी ।।४४।।
ऐशें बोल्लूनु रोदन केल्लें वसुदानान
श्रीनिवासान त्यावेरि केलें पूर्व स्मरण ।।४५।।
भगिनी सुभद्रे ते वेळां करीलें चिन्तन
श्रीनिवासान त्यावेरि करीलें रोदन ।।४६।।
धन धान्य दास दास्यो हस्त तुरग रथ
तण्डुल हज तैल माष मुद्गादीक ।।४७।।
नवरत्न खचित केल्लें स्वर्ण  विभूषण
पद्मावतीक राजान दील्ले अन्दण ।।४८।।
गोदान वसुदान वस्त्रयि दीवूनि
यात्रा करूनि धूव भायर सरल्ली रथारि ।।४९।।
श्रीनिवासु बेयसल्ला गरुडवाहनारि
देव समूह सर्वय चलिले मुक्कारि ।।५०।।
श्रीकृष्णा पद्मावतेक ते वेळां देकिल्यारि
कोटि बालाक तेज प्रकाशु त्यावेरि ।।५१।।
श्रीनिवासु पातल्ला गोपुर द्वारारि  (भायर)
आकाशुराजेन्द्रु आला ते वेळां मार्गारि ।।५२।।
राजेन्द्रु चरणीं चेल्ले देकून गोविन्दु
भक्त वत्सला चित्तां व्होडु परमानन्दु ।।५३।।
भुमी अदृश्य मृदु पल्लव चरणानी
चल्लूनु तूमि आले कैशें कारणीं ।।५४।।
"है श्रीनिवासा तूं आयक हें वर्तमान
तुमचें दर्शन मात्रान जाल्लों हांव धन्य ।। ५५।।
तुमचें वियोग सहन शक्तु न्हंयि हांव
तुमचे सन्निधि आलो तेंचि तें कारण ।।५६।।"
"कालतामस जायनात्तिल्लें एवूं आमी
सुखान क्षेमान भोलुनु वासु कर्याय तूमी ।।५७।।
देहालंकार वस्त्र वेगेन काडूनि
स्यालूक वसुदानाक दीलें त्यावुपेरि ।।५८।।
आकाश राजा चित्तां अति सन्तोषु जाला
वेगेन राजेन्द्रु  रावळारिं प्रवेशल्ला ।।५९।।
अगस्त्याश्रमी< श्रीनिवासु ते वेळां पावलो
पद्मावति सहित थंय वासु केलो ।।६०।।
देवरिषि ब्राम्हण सरवय मेळवूनि
देव देवेशा स्तुति भक्तीन करूनि ।।६१।।
श्रीनिवासाले कल्पनेन ते वेळारि
समस्तय वच्चा गेल्ले निज स्थलारि ।।६२।।
देवेन्द्रु अमरावतेक वासु केल्लावेरि
श्री कृ्ष्णु पद्मावति दोगयं ते कालारि ।।६३।।
सरवय प्राणियांचें मनांतु सन्तोषु पावोनि
श्रीनिवासान वासु केला अगस्त्याश्रमीं ।।६४।।
त्यावेरि आाला एकु आकाश राजालो दूतु
मरणाभिमुख जाला आकाश राजेन्द्रु ।।६५।।
पद्मावती सहित शोकान गोविन्दु
एवूनु देकियाला राज राजेन्द्रु ।।६६।।
राजाले देहावेरि पोडूनु गोविन्दान
अतिशोकान त्यावेरि करिल्लें रोदन ।।६७।।
राजालें देह त्यावेरि देह स्पर्शकरूनु
राजालें वचन प्रकटायलें निमिषान्तु ।।६८।।
प्राण प्रयाण जावुनु पळ्ळेले राजान
स्वल्प जीवन जावचाक बोल्लिल्लें वचन ।।६९।।
तोण्डिमाना वसुदाना केल्लें कृष्णार्पण
धरणी देवी तूं आतां करि सहगमन ।।७०।।
श्रीनिवासान सायुज्य पदयि दे दिल्लें
राजालें देह त्यावेरि दहन करयिले ।।७१।।
धरणी देवीन भर्ता लागी सहगमन केल्लें
ब्राम्हण रिषेश्वर सरवय मेळवूनि ।।७२।।
वसुदानां करान पितृकर्मय करवूनि
गोदान वसुदान ब्राम्हणां दीवोनी ।।७३।।
ब्राम्हणाशीं भौजन दीलें त्यावुपेरि
कृृष्णाले कल्पनेने वसुदानान ।।७४।।
पितृपट्टाभिषेकु दोग्य जनाक करीला
कर्म सर्वय केल्लें सांगिल्ले प्रमाणान ।।७५।।
समस्तां सन्तोषले ते वेळारि मन
गोविन्दान बीज केल्लें आमचें निजस्थान ।।७६।।
आकाश रायाक कृष्णान सायुज्य दिल्लें उपरि
तोण्डिमानु नरेन्द्रु ते रज्जा उपरि ।।७७।।
तोण्डिमाना वसुदाना मनांतु छिद्र त्यावेरि
युद्ध प्रारंभु निश्चयु केल्ले त्यावुपेरि ।।७८।।
एकु दिवसु तोण्डिमानु वसुदानु
दोगयं येवुनु कृष्णा दर्शन घेवूनु ।।७९।।
आयिल्लें कारण सर्वय बोल्लूनु
कृ्ष्णाक वरण करतल्लो जालो वसुदानु ।।८०।।
त्यावेरि कृष्णु पद्मावते लागी बोले
" भामिनी माका आतां अति संकष्ट जाले ।।८१।।
कनिष्ठ पिता तुमचे वसुदानु भ्राता
दोगयिं येवुनु मिज्जें वरण करताय ।।८२।।
नेत्रां दोन्नोकयि दृष्टी एकची लेक्कान
तेंचि कारण भक्तांचेरि  मिज्जे मन ।।८३।।
कनिष्ठ पिता तुमचे भ्राता वसुदानु
स्यालूक आमचे दोन्नीयि नेत्रांक समान ।।८४।।
कोणांचे सहायिं वच्चें होग्गी सांग आमी
तेची सहायाक कृष्णवहम् गच्छामि ।।८५।।
युद्धान्तु जयु पावुनु दीवूं त्यांशी भूमि
कोणाचे सहायाक वचें होग्गी सांग आमी ।।८६।।
भर्ताचे लागी पद्मावति राणी बोले
"पितृ मरण कालाक भ्राता बालकु जाला ।।८७।।
तोण्डिमानाक सर्वय जन स्वाधीन जालें
द्रव्य समस्तस्य ताणे अपहरण केलें ।।८८।।
तोण्डिमानु सर्वय कार्यान बलवन्तु
भ्राता बालक सर्वय कार्यान अशक्तु ।।८९।।
अनाथांक रक्षण करचें आमचे तेंची वृत्ति
मेवण्याचे सहायाक होग्गी वचायतूमी ।।९०।।
पद्मावतेलें वचन प्रमाण करीलें
स्यालुक सहायाक गोविन्दु भायर सरलो ।।९१।।
शंख चक्र आयुध तोण्डिमाना दिल्लें
मेवण्याक घेवुनु रण भूमीरि पातल्ला ।।९२।।
हस्त तुरग रथ सैन्य मेळवूनि
चाप बाणादि शस्त्र भालो हाथीं घेवूनि ।।९३।।
युद्ध भयंकर जालें त्यावुपेरि
तोण्डिमानान  श्रीनिवासाक बाण सोळ्ळे ।।९४।।
मोहाल्स्यान विष्णुभूमीरि पातल्लो
पद्मावतेन एवुनु सजीवन केल्लो ।।९५।।
युद्ध निवर्त जय्याय म्हणवूनु सांगियाले
कृष्णान दोगय जनांक समाधान केले ।।९६।।
राज भण्डार द्रव्य भागू करनु दिल्लें
दशांशु देहि म्हणु कृष्ण  म्हणतल्ले ।।९७।।
शतांसु द्रव्य दोगय जनानि कृष्णाक दील्लें
तोण्डि दशान्तु वासु तोण्डिमानान केल्लो ।।९८।।
आकाश राजाले नगरां वसुदानु राबीलो
श्रीनिवासु रिषिले आश्रमान्तु गेल्लो ।।९९।।
एकु दिवसु तोण्डिमानु  परम भक्तु
भक्तीन आला श्रीनिवासा सन्निधीन्तु ।।१००।।
श्रीनिवासा दर्शन घेवुनु उपरीं
पूर्व जन्म वृत्तान्त निवंगीलें त्यावेरी ।।१०१।।
पूर्व जन्मान्तु आमी कोण जाति वृत्ति
पूर्व नाम कैसें देवालें पूजन ।।१०२।।
कोणाले यज्ञा कारण तीर्थां केल्लें स्नान
पूर्व जन्मान्तु आमी केल्लें कैसें पुण्य ।।१०३।।
पूर्व‌ जन्मान्तु तुमी जाला एकु शूद्रु
नामधेय तुमचें त्यावेरि रंगदासु ।।१०४।।
आश्रयु केल्ला तुमी रिषि वैखानसु
विष्णू पूजेक पुष्प दिवचो एकु नेमु ।।१०५।।
त्यावेरि प्रत्यक्ष जाला विष्णुु सर्वोत्तमु
एकु दिवसु पूजे कलतिक्रमु जालो ।।१०६।।
वैखनासु शापु दिवचें वचन बोलीलो
शूद्राचे मनी ते वेळां अंतस्तापु जालो ।।१०७।।
पश्चारत्तापान शू्द्रु भूमिेवेरि पळ्ळो
शूद्राक विष्णून तेवेळां वरु दान दिल्लो ।।१०८।।
विष्णु प्रसादान तोण्डिमानु राजेन्द्रु जालो
अकाश राजन माका कुटुंबस्तु केला ।।१०९।।
ते कालावेरि राजेन्द्र मरण पावनु गेलो
सांवांचे स्मरणेन विष्णु रोदन करतल्लो जालो ।।११०।।
व्होड संकष्ट हाव निर्भागी जालों
अन्य गृहान्तु वासु करचें व्होड सकष्ट ।।१११।।
दारा समेत माका राबुक ना एक घर
तें कारण वासस्तव मिज्जे मन जालें ।।११२।।
व्याकुल तुमी निर्वहण करन दीवंका वासस्थल
कृष्णाचे लागी तोण्डिमानु बोलवीला ।।११३।।
'गोविन्दावासस्थल करूं' म्हणतल्लो जालो
श्रीनिवासाक वासु करूमख देवालय ।।११४।।
वेंकट शैलावेरि युक्त आस्स स्थल
वेदोक्त प्रमाणान केल्लें निकेतन ।।११५।।
देवालय शु्द्धि केल्लें वेदोक्त मंत्रान
चित्र विचित्र जावनु जालें शोभमान ।।११६।।
श्रीनिवासाक अति संतोषलें मन
पद्मावती सहित स्वामी श्री गोविन्दु ।।११७।।
गृह प्रवेशु केल्ला व्होडु परमानन्दु
वैनतेयादि सर्वय वाहना विनोदु ।।११८।।
वाद्य नाट्य गायन कीर्तनां आनन्दु
धूप दीप नैवेद्य तांबूल सवर्तमान ।।११९।।
श्रीनिवासाक करियालें समर्पण
उत्सवु देकून कृष्णा सन्तोषलें मन ।।१२०।।
गोविन्दान बीज केल्लें अपुलें निजस्थान
सद्गुणा वासस्थल जावुनु आशिल्लो ।।१२१।।
भक्तां समस्तां सर्वय संपत्त दीतल्लो जालो
श्री वत्स लाछन वक्ष स्थलावेरि धरशिल्लो ।।१२२।।
गिरि वेंकटेशान वेंकटाद्रीरि वासु केल्लो
देवरिषि ब्राम्हण सर्वय मेळवूनि।।१२३।।
लोक नायक जय जय म्हणवूनि
ध्वजारोहण मुख्य उत्सव जावूनि ।।१२४।।
कृष्णाले कल्पनेन गेल्ले निजस्थानीं
वेंकटेशान वेंकटाद्रीरि वासु केला ।।१२५।।
तोण्डिमानु नरेन्द्रु निज स्थलाक गेलो
पत्नी पुत्र सहित कूर्म ब्राम्हणु आयलो ।।१२६।।
रायाक देकूनु ते वेळां बाल्लूक लागलो
गंगा स्नानाक आमी वत्तात त्वरीत ।।१२७।।
आमचे भार्येक गर्भु जालो भरीत
गंगा स्नान करूनु होग्गी येवूं आमी  ।।१२८।।
पत्नीकय पुत्राकय रक्षण करका तुमी
पु्त्रु सहित भार्येक रावळारीं राबोवनि ।।१२९।।
ब्राम्हण गंगास्नान करूनु एवूनि
राया लागी बोलीला सन्तोष वचनानि ।।१३०।।
रायाक जाला त्यावेरि पश्चातापु मनीं
श्रीनिवासा दरशन कारण तीं गेल्लीं ।।१३१।।
दरशन घेवुनु क्षण मात्र तीं पावन्तलीं
रायान ब्राम्हणाक स्वयंपाकु दिल्लो ।।१३२।।
ब्राम्हणु स्नान भोजन करु ते वेळार गेल्लो
धरणीपालान एकु दूताक प्रेरणा केल्लो ।।१३३।।
वेगान एवुनू दूतु बोल्लुक लागलो
उपवास कारण यमपट्टणां प्रवेशल्लीं ।।१३४।।
अस्ति सवर्तमान पिपीलिकानि व्हेल्ली
स्वामि गिरि वेंकटपति वन्देहम् चरण ।।१३५।।
रात्रींदिवसांतु तुमचे चरणी मिज्जे मन
तुंमची दया मिज्जेरि नातिल्लें कारणान ।।१३६।।
नाशु पावला माका कुटुंब सवर्तमान
कूर्म ब्राम्हणा कुटुंब नाशिल्लें कारणान ।।१३७।।जाले
राजाधम पापिष्ठान विचार दोषान
शु्द्धात्मी ब्राम्हाणांक कैसे सांगु वचन ।।१३८।।
जालेले कृत्य श्रीनिवासा  जाणयलें
रायाचे लागी श्रीनिवासु बोलवीला ।।१३९।।
ब्राम्हण स्त्रीये अस्थि हाड्या म्हणतल्लो जालो
अस्थि काडूनु ते वेळां पर्वतारि गेलो ।।१४०।।
स्वामी पुष्करणी तीर्थ काडुनु प्रोक्षण केल्लें
विप्रस्त्री पुत्र आदींक संजीवन मेळ्ळें।।१४१।।
विष्णु परम भक्तु राजेन्द्रु ते कालीं
विप्र कुटुंब विप्राक सन्निधान केल्लें ।।१४२।।
रायाक आशीवचन बोल्लूनु तीं गेल्लीं
एकु दिवसु तोण्डिमानु परम भक्तु ।।१४३।।
वेंक़टाद्रीरि येवुनु उळदीता गोविन्दु
मृत्तिके दळान व्याप्त वासस्थल जालें ।।१४४।।
विग्रह सवर्तमान भारि तप्त जालें
विष्णु भक्तान्तु मुख्य कुलालु भीमान ।।१४५।।
मृत्तिके दळान भक्तीन करिल्ले अर्चन
भक्ति कारण मिज्जे देहा जालें तें भूषण ।।१४६६।।
भीमांक विष्णुवेरि भक्ति संपूर्ण
कृष्णाचे लागी तोण्डिमानु बोलवीला ।।१४७।।
तुमचे भक्ता दरशन घेवका म्हणतललो जाल्ला
तोण्डिमानु सहित गोविन्दु भायर सरल्ला ।।१४८।।
वेगान परमभक्ता लागी प्रवेशल्ला
रायाक देकुनु भीमु मनी भो भियल्ला ।।१४९।।
मोहोत्स्यान त्यावेरि मरणा पावनु पळ्ळो
श्रीनिवासु त्यावेरि सुप्रसन्न जालो ।।१५०।।
सायुज्य पद परम भक्ताक दितल्लो जालो
राजराजेन्द्रा चित्तां अन्तस्तापु जालो ।।१५१।।
श्रीनिवासाली दया नातिल्लों हांव जालों
श्रीनिवासु त्यावेरि सुप्रसन्नु जालो ।।१५२।।
सारूप्य पद रायाक दितल्लो जालो
ऐशें भक्तां रक्षण कारण गोविन्दु ।।१५३।।
वेंकटाद्रीरि वासु केल्ला परमानन्दान
देवांक देवगिरि वेंकटेशा पाहि ।।१५४।।
भक्ति मुक्ति सर्वय क्रमान देहि
तुगेलें चरित्र स्वामि वर्णन करूक ।।१५५।।
महिमा जाणेयिलेना तुवें ब्रम्हादि देवांक
सामर्थ्य नाहीं साहस्र मुखी शेषाक ।।१५६।।
कैसी प्रापत्ति जायत अल्प मानु्ष्यांक
तुगेलें चरित्र श्रवण केल्यारि तुगेली कृपा ।।१५७।।
सर्वापराध क्षम पावुंका मायि बापा
मनसा वाचा कर्मण अपराध वचन ।।१५८।।
क्षम पावुनु स्वामि करूका रक्षण
कवितेक नाम हे वेंकटेश कल्याण ।।१५९।।
पठन केल्यारि त्याशीं कोटि यज्ञ पुण्य
भक्ति मुक्ति दायक संपत्त वर्धन ।।१६०।।
गिरि वेंकटशाली दया जावंचाक प्रमाण
गिरि वेंकटेशा जय श्रीनिवासा जय ।।१६१।।
लक्ष्मीरमणा नमोस्तु ते जय जय
भक्त वत्सला नमोस्तुते जय जय  ।
जयमंगलम् श्री कृष्णा शुभमंगलम्
वेंकटाद्रिवासा स्वामि श्री वेंकटेशा ।